മുട്ടയുളുമ്പ് മണക്കുന്ന നാലുമണി നേരങ്ങളില്
ചക്കരയുമ്മ എറിഞ്ഞുതന്ന്
ബസ് കയറ്റിവിടുന്ന എല്ബിന് ....
ചോറ്റു പാത്രത്തില് അക്ഷരമെഴുതിക്കാട്ടി
ഉരുളകള്ക്കായി കണ്ണെറിയുന്ന ഞൂഞ്ഞിപ്പെണ്ണിന്......
കാണാതെ പോകുന്ന ക്രയോണ് കഷണങ്ങള് ഒക്കെ
കറുത്ത പല്ലുകളായി മുളച്ചു വരുന്നതും കാത്തിരിക്കുന്ന
ക്ലാസ്സ് മോണിട്ടര് എബ്രിക്ക് .....
രാവിലെ ഇലഞ്ഞിപ്പൂമാലയുമായി കാണാനെത്തിയ
ശ്രീക്കുട്ടിക്ക് ....
നാലുവര്ഷം ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന ടെന്നപ്പന് ,
ബാലരമയിലെ കുഞ്ഞു കഥകള്ക്ക് ......
വിളിക്കാതെ കയറിവന്നു കൌതുകം വിളമ്പുന്ന
കോടമഞ്ഞിനും കാറ്റിനും ...
പാപ്പി ചേട്ടന്റെ കട്ടന് കാപ്പികള്ക്ക് ....
മണിക്കൂറുകള് നീളുന്ന പെട്ടിപ്പുറം യാത്രയുടെ ഇടവേളകളില്
നഷ്ടപ്പെട്ട അക്ഷരങ്ങളെ ഓര്മിക്കുന്ന
ഡ്രൈവര് മനോജിന്.....
ഒരിക്കലും നടുനിവര്ത്താന് കഴിയാത്ത NH 220 ക്ക് ......
ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ നന്ദി .....
ഈ അദ്ധ്യാപക ദിനത്തില് ........
നമുക്ക് യാത്ര തുടരാം ...............................
No comments:
Post a Comment